*درخشنده*

چه ای کاشی شده زندگی من!

ای کاش هایی که باعث میشن هزار بار بخوام ۳ساله بشم

اینکه ای کاش تنها دغدغه ام

خریدن عروسکی بود که از پشت ویترین بهش نگاه میکردم و قول مامان که برات میخرم.

ای کاش تنها ترسم

آن لولو خور خوره ای بود که زیر تختم قایم شده بود و باعث شد هیچوقت شبا اون زیرو نگا نکنم.

ای کاش تنها دروغم 

این بود که بگم شکلات رو میزو من نخوردم.

ای کاش تنها دردم 

این بود که دوست صمیمیم دیگه همسایه ما نیست‌.

و صدها ای کاش دیگه که ای کاش،ای کاش نبودن

این یکی از قشنگ ترین چیزایی بود که خوندم:

گویند دویست نفر را 
سه نفر سرباز لاغر اندام به اسارت گرفته
و به صف کرده و می بردند 
و تعدادی نظاره گر بر این جماعت اسیر
می خندیدند و با خود می گفتند : 

ای بیچاره ها چگونه است 
این سه نفر نحیف برشما چنین چیره گشته 
و اینچنین خوار شدید؟ 

یکی جهاندیده درمیان آنان فریاد زد 
که ای مردم بر ما نخندید 
که آن سه نفر با هم هستند 
و ما دویست نفر تنها!

·•●✿●•·

زمونه بدیه ولی من یه چیزی رو خوب یاد گرفتم😏

اینکه

از کسایی که توقعشو نداشتم باید بیشتر از همه توقعشو داشته باشم☹

میشه گف این دیگه الان یه قانونه🤐

جمعه مسابقه استانی کاراته بود😄

ماام از ساعت هشت رفتیم و تا بعد از ظهر اونجا درگیر بودیم

یه ذره استرس و هیجان و خستگی داشتیم ولی میرزید🙄

البته بیشترین استرسش اونموقعی بود که داورا میخواستن پرچم قرمز یا آبی رو بیارن بالا😮

من که تو اون لحظه دلهره آور بدنم میلرزید😖

ولی آخرش خوب تموم شد.با این که هنوزم باورم نمیشه ولی اول شدم😁

ولی قسمت بدش جدولبندی افتضاحشون بود.

چون هم ما مجبور شدیم سه باار کاتا بزنیم هم منو آخرین بار با بهترین دوستم تو باشگاه انداختن

که در اصل این کار اشتباه بود

البته ما هر دومون کارمون خیلی خیلی خوب بود😐

سخت بود ولی شیرین بود😊

نمیدونم چرا هروقت به یکی میگم یه شعر بخون تو %۹۰ اوقات میگه:

یه توپ دارم قلقلیه

سرخ و سفید و آبیه

میزنم زمین هوا میره...

شاید به خاطر اینه که همه حفظن اینو😑

خیلی کم پیش میاد یه شعری از سهراب سپهری،سعدی،حافظی،چیزی بخونن😕

واقعا به شاعر این ترانه دلنشین و محبوب که تاحالا نفهمیدم کی بوده تبریک میگم👏👏👏

من که بهترین راهنمایی های زندگیمو موقعی گرفتم که

یه چیزی گم کردم 

اون لحظه همه یه جمله رو تکرار میکردن

"فک کن ببین کجا گذاشتیش"

😑😑😑😑😑

اومدم درباره منو تغییر دادم،

فهمیدم که جدا خیلی تغییر کردم این چن وقت.

خیلی زیاد...

:)))

امروز که منتظر بابام بودم که برم کلاس زبان یه صحنه بدی دیدم.😞

دیدم یه مردی از ماشینش پیاده شدو یه پلاستیکو انداخت توی سطل آشغال.

بعد یه مرد پیر ضعیف و لاغر و دختر کوچیکش که انگار همه این مدت منتظر بودن اومدن و با زحمت زیاد پلاستیکو درآوردن.

تو پلاستیک پر لباس بود.

بعد اینکه با خوشحالی خیلی زیادی لباسارو در آوردن، رفتن.دخترک شاد بود ولی حس کردم پیرمرد شرمندس.

چیزی که ناراحتم کرد تضاد بود.

بین مردی که مجبوره برای خوشحال کردن دخترش لباسایی که یه آدم بی فکر و از تو سطل آشغال میندازه رو دربیاره.

و آدمی که شاسی بلند سوار میشه ولی شعورش نمیکشه که کمک نمی کنه حداقل همون لباسایی که لازم نداره رو تو سطل نندازه.

اینارو گفتم که اگه کسی یادش رفته بدونه که کسایی هستن که به کمکش نیاز دارن.

امیدوارم همه آدما به درکی از محیط اطرافشون برسن🙂

نمیفهمم چرا فقط موقع درس خوندن نقاشی کشیدنم میاد😑

فقط وقتی میخوام درس بخونما!

اونموقع اس که احساس میکنم استعدادم کمتر از پیکاسو و داوینچی و استاد فرشچیان نیست😁

من موقع درس خوندن😂😂😂: